Het verhaal van de os van Mèze gaat terug tot het jaar 59 van onze jaartelling. Op de oevers van de
Étang de Thau kwam een arm gezin wonen dat afkomstig was uit de omgeving van Béziers. Het gezin leefde van de visvangst in het meer, maar ook van de landbouw. Daarbij maakten ze gebruik van een stel ossen. De vestiging van dit gezin betekende het begin van het ontstaan van de havenplaats Mèze. Helaas ging echter eerst de ene os dood, al snel gevolgd door de andere. Met besloot de huid van de tweede te bewaren, omdat dat duidelijk de mooiste os was. En zo werd zijn huid over een houten skelet gelegd en als herinnering bewaard.