In de Languedoc is wijn alom aanwezig. Overal bent u welkom bij wijnbouwers die hartstochtelijk van hun land houden en natuurlijk echte fijnproevers zijn. Laat u rondleiden met een goed glas in de hand en neem alles in u op tijdens een gastronomische wandeling of een bezoek aan een wijndomein.
In Zuid-Frankrijk vormen wijngaarden een soort rode draad door de enorm gevarieerde landschappen van de Languedoc: wijnen vanaf de Middellandse Zee tot aan het Canal du Midi, via het hart van de Hérault, het zandsteen van Montpellier, tot de Cevennen of de Pic-Saint-Loup…
In de streek rond Béziers, die zo rijk is aan beroemdheden en geschiedenis, gaf het Canal du Midi de wijnhandel tussen de 17e en 19e eeuw een flinke impuls. In de wijngaarden vindt u volop getuigen van deze vergane glorie: de ‘Folies Languedociennes’ zijn enorme landhuizen die ieder in een andere stijl gebouwd zijn, waardoor Engelse landhuizen, Italiaanse villa's en Renaissancekastelen elkaar lijken af te wisselen.
Langs de hele kust ligt een gebied waar wijngaarden en zee elkaar lijken te ontmoeten. De zeewind verzacht de temperatuurschommelingen en zorgt zo voor een zeer gelijkmatig klimaat. De witte wijnen die hier vandaan komen, lijken zeebenen te hebben: ze passen dan ook uitstekend bij zeevruchten en vis.
De wijngaarden grenzen soms aan mythische plaatsen, zoals de kathedraal van Maguelone, die zich al sinds de middeleeuwen opricht tussen hemel, aarde en zee, of de heuvels die uitkijken over de lagune van Thau en die een buitengewoon uitzicht bieden over dit stukje van de Middellandse Zee.
In het westen van de Languedoc, in de regio die omsloten wordt door het Canal du Midi, de Montagne Noire en het natuurpark Haut-Languedoc, hebben de landschappen net als de wijnen een heel eigen karakter. Minervois, Saint-Chinian en Faugères zijn de drie 'appellations' die al sinds jaar en dag tot over de grenzen bekend zijn. Hier begrenzen stenen muurtjes de wijngaarden en de terrassen die zich rond heuvels,
dalen en onstuimige riviertjes plooien.
Montpellier is tegenwoordig de Franse stad met de grootste oppervlakte aan wijngaarden binnen zijn gemeentegrenzen. De oorsprongsbenaming ‘Grés de Montpellier’ strekt zich echter uit tot aan de Larzac. Meer naar het oosten wordt er op de minder hoge hellingen richting de Middellandse Zeekust rond Lunel een van de vier natuurlijk zoete wijnen met een AOP geproduceerd: de Muscat de Lunel.
In het hart van de Hérault met zijn duizenden schatten, vanaf de Pas de l’Escalette, de uitlopers van de Larzac of de vallei van Buèges wisselen natuur, wijndorpen en erfgoed elkaar af. Montpeyroux, Saint-Saturnin en Cabrières zijn net zo beroemd om hun wijnen als Saint-Guilhem-le-Désert om zijn schoonheid en historisch belang, of als het meer van Salagou om zijn recreatiemogelijkheden.
De spectaculaire landschappen tussen de Cevennen en Montpellier zijn bedekt met wijngaarden. Te midden daarvan rijst de Pic St-Loup met zijn steile wanden op als een reusachtige sculptuur. Het lijkt wel alsof een reuzenhand iedere wijngaard, meegolvend met de glooiingen van het landschap, keurig heeft gekamd De garrigues (rotsbodem overdekt met kreupelhout, typerend voor de Languedoc) met hun parfum van steeneik, aleppoden, jeneverbes en zonneroos karakteriseren het geurboeket van de Pic Saint-Loup-wijnen.
